Atlını atdan yıkıb rüzgarlarla ötüşür[1]

Bakışından kızların yüreğine od[2] düşür

Bir oğul büyütdü ki, oğul mekteb bitirdi,

Oğul instituta[3] altın medalla[4] girdi.

Ana düşündü, "Gör bir kaç aya gitti?!"

Ana uykularında tez-tez Bakıya gitti

Ana mektub yazdı ki: "Yanıltma gümanımı,

Para ne ya, "para” de, gönderirim canımı"

O vakit ki, oğlunun gittiği 4 yıl oldu

Mektubları kesildi, gelmedi tatil oldu

Ana daldıkca daldı, ananın esdi dizi,

Ana suçladı hemen tramvayı, denizi.

O derdine yenmedi