FIDAN VEZIR KEYANI.

ALI KERIM.

(1931-1969).

QAYTAR[1] ANA BORÇUNU!

Bir güzel, bir sevimli oğul büyütdü ana,

O bed, uğursuz günü-eşinin öldüğünü,

Sezdirmedi hiç ona

Hüzünü dalga-dalga doldusa da yüreğe,

Lakin ne saç yolarak verdi esen küleye[2],

Ne figan etti ana.

İçin-için ağlayıb, gülmek öğretdi ona

Dayanarak savaşın derdine, belasına

Bir oğul büyütdü ki, gur çatmakaş, gen sine[3]

Bir oğul büyütdü ki, oğul deyirem sene[4]