Yine o bağ olaydı, sevdalar ülkesinde,
O söğüt gölgesinde.
İnci kumlar üstünde yine verib baş-başa,
Yayı vuraydık başa.
Günlerimiz geçeydi kızgın ferahlar gibi,
Dolu kadehler gibi.
Yapraklar arasından uzadarak elini,
Okşayarak telini.

Geceler darayaydı saçlarını, ay güzel!
Sen güzelsin, ay güzel?
Ellerinde ellerim, gözlerinde gözlerim...
Asılaydı sözlerim.
Gönlünün kulağından bir altın tana gibi,
Güneş doğana gibi.
Bu yaz dostlarım bir az behtever[1] olacaklar,
Can-ciğer olacaklar.
Bir az da uzaklara açacaklar yelkeni,