–       Бундан беле (бюйле щайат не ме лазым) нейиме эерекди щейат, онсуз да (затен) дири юлцйем (юлцйцм), рущум чощдан юлцб (чокдан юлмцш), бирже жисмим эалыб (йалныз жисмим калмыш).

–       Бени баьрына басмазсан, сенин шураны терк етмене асла изн вермем! – дийе бу дефа чожук сесини деьишерек онунла тещдитле конушду. Тцркан исе дерщал онун колундан йапышарак ону икна етмек ичин йыртынып дурду:

–       Йощ (йок), бизим икимиз бирликде бураны терк едежейик (едежеьиз)! Сен ветенине (ватанына) дюнежексен. Анан-атан (аннен-бабан) да олмаса эощумларына эовушажаэсан (акрабаларына кавушажаксын). Сонра онлар сени оьуллуьа эютцрерлер (эютцрцрлер). Менден (бенден) исе буну истеме, йалварырам (йалварыйорум), истеме.

–       Беним бир кимсем йок! – дийе чожук жевапында вар сеси иле баьырды, сонра исе ажайип бир тарзда фысылдады: - Онларын щепсини юлдцрдцлер! О йцзден де сен бана ана олмалысын!

–       Ола билмерем (оламам)! – дийе Тцркан санки сытма сайыкламасы эечирийор, сонра исе кендине эелерек: - Баша дцшмцрем (анламыйорум), олмайа сенин бцтцн йащынларын (тцм йакынларын) эан давасынын (кан давасынын курбаны мы олмушлар) эурбаны олублар? Бес (пеки) онда сен неже (насыл) саь эалдын (калдын)?

–       Кан давасы. Щайыр, бу кан давасы деьилди, факат руслара аркаланан ерменилерин канын су эиби акытылдыьы бир каршыдурма иди. Бцтцн бир кюйц мащв еденлерин щесаплашмасы.– дийе нищайет ки чожук аниден итирафда булунду.

–       Не? – дийе дуйдукларына инанамайан кадын дерщал онун сюйледиклерини йаланлады: - Ола билмез (оламаз). Сиз ки Ерменистанла дава етмирсиниз (савашмыйорсунуз), бу щеэиэет (эерчек) олсайды, мен (бен) бир мцщбир (мущабир эиби шундан) кими бундан биринжи щебер тутардым (муталли олурдум). – сюйлейен Тцркан дишлерини бири-бирине сыкарак исйан етди: - йад (йабанчы топраьа) торпаьа чейиртке кими (жекирэе эиби даветсиз сокулмак) деветсиз сощулмаэ онларын щемишеки (щер зананкы щали) адетидир, оьлум, бес (пеки бу не заман баш вермиш) бу не ващт баш вериб?

–       Эеченлерде олду, доьу Анадолуда.– сюйлейен чожук сызлады. Бир даща ону соруларла йормамаьы дцшцнен Тцркан мевзуйу капатмайа чалышыйорду ки, бу дефе чожук кенди диле эелерек конушду: - бен орда аннем ве кардешимле йашыйордум. Щанэи илчеден олдуьуму сюйлемеьежем, чцнкц биз тцрклер топраьымызын бир парчасыны биле тцм Тцркийе саныйор ве ону бюлэелере айырмыйоруз. Бу олайлар саваш дюнемине растламышды. Щанэи савашын олдуьуну щатырламыйорум, о заман докуз йашындайдым, саваш бизе щенцз йаклашмамышды. Бир шейи билийордум, бабам мцттефиклере каршы савашда шещит олмушду. Аскерлеримизин йенилэиси иле евимизе кара куввелер сокулду, щер йер йаса бцрцндц…О эцн тийатро мисафирмизди, тцм чожукларла топлашып Караэюзцн сащнесини излийордук ки, аниден…аскерлеримизин дармадаьын едилме ве мцтеффкилерин эцнейдоьу Анадолуйа доьру илерилемеси щаберини алдык^[1]. О заман биз Киликийа, доьу Тракйа, Кара дениз боьазыны ве Измири кайб еттик. Биз саваш юнжеси ермени ащалиси иле руслар тарафындан щцжум заманы онларын бизе йардым едежеклерине даир анлашмышдык. Онлар бизе сон макамда сырт чевирдилер. – дийе чожук шу келимелери сюйлеьер-сюйлемез мевзунун она йакын олмасындан долайы кадын дайанамадан щошнутсузлуьуну ифаде етти: