–       Разылашдыэ (анлашдык), – сюйлемекле телефону капады. Аркадашынын бу ани давранышындан дураксайан Тцркан ожаьын йцзерине он дакика юнже ысытмак ичин быракдыьы ве темамен унутдуьу тенжередеки йемейин кцл олдуьуну эюржек ону чюпе атмалы олду. Бундан дерщал сонра йцзерини деьишерек сокаьа инен кадын паркдакы искемленини биринде отуруб аркадашыны беклийорду ки, Цлвийе санки йерин дипинден сычрайарак онун юнцнде пейда олду. О инже бир эийимде олса да, койу ренкли кот панталон ве йакасы сык шекилде дцймеленмиш эюмлек она бу ашыры сыжакда сюзцн асыл манасында езиййет едийорду. – Салам, щош эюрдцк, эел сени бир мач елейим (юпцйим), эюр а (вай бе), сенин цчцн (ичин) дарыщмышам ки (сени юзлемишим йа),– шакасындан калмайан Цлвийе йцзцнде тебессцм аркадашына сарылды. Тцркан рефикасы иле эюрцшдцкден сонра бир кадар эезинмек истийорду ки, Цлвийе онун колуну чекерек эизли бир шей сорурмуш эиби фысылты иле: - Тцркан, зещметден кечиб (защметден эечмиш), бир о йан - бу йана эюз эездир (теткик ет), бащ (бак) эюр Фаиэ эюзцне дейир (чарпыйор), йа йощ (йок)? Бирже ону дуйуэ салма (она шуну билдирме).  – деди.

Рефикасынын «Йощ» сюйлемесинден сонра кадын ращат бир нефес аларак искемлейе отурду:   

–       Белке (белки) тум алаэ (чекирдек алалым)? – дийе теклифте булунду. Диккатла Цлвиййейе бакан Тцркан йалныз шимди меселенин не йерде олдуьуну анлады: 

–       Айдындыр, сен мени (бени) эесден (кастен) йубадырсан (эеижктирийорсун). Демесен де мелумдур (малумдур), бу эюрцш анамын ишлеклеридир (булужулукудур), йене де (йине де) сене зенэ едиб (сени арайыб), менимле (бенимле) темиз щавада эезишмейи (долашмайы) сене теклиф едиб (сана теклиф етмиш), елеми (деми)?– дийе сорса да, севимли Щалиде щаласыны ифша етмек арзусунда олмайан Цлвиййе эерчейи юртбас едежек инандырыжы йаланы уйдурду:

–       О щардан эелди аьлына (о нерден эелди аклына), еввела (еввала) ерз (арз) едим ки, мен (бен) сенин елейщине (алейщине) алтдан-алтдан иш эарышдырмырам (аркандан иш чевирмийорум). Щаламы исе мен кечен (бен эечен) айдан бери бирже дефе де олсун эюрмемишем (бирже кере де олсун эюрмемишим), щеч келме де кесмемишем (бир келиме де олсун конушмамышым). Мен (бен) онунла сенин евинде эаршылашырам (каршылашыйорум), сыраьаэцн (эечен эцн), биз сене (сана) диэер (диьер) рефиэелеринле (рефикаларынла) бирликде баш чекенде (уьраркен) исе о сенин евинде йощ (йокду) иди. Ежеб (ежеп) адамсан, ад (доьум) эцнцнцн олдуьуну беле (биле) унутмушдун, щеч (щич) ону да девет (давет) етмемишдин. – дийе земметле  конушду, сонра исе: - Сене ишим дцшцб. Иш бурасындадыр ки (бащис конусу бу), биз сабащ (йарын) Фаиэ ве онун ики досту иле бирликде бир адайа истиращете эедирик (динленмейе эидийоруз),– дийе аниден бейан етди ве шу келимелерден щайрете эелен Тцркан кашларыны калдырарак, тереддцт эечирди.